ΤΡΟΧΙΕΣ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΣΕΛΙΔΑ 2

Οι δορυφόροι του Ουρανού απαριθμούνται με βάση την περίοδο περιφοράς. Οι δορυφόροι, των οποίων το όνομα είναι γραμμένο με έντονους χαρακτήρες, έχουν σφαιρικό ή σχεδόν σφαιρικό σχήμα, ενώ οι ακανόνιστοι δορυφόροι με ορθή φορά έχουν σκιαθεί με ανοιχτό γκρι και όσοι έχουν ανάδρομη φορά με σκούρο γκρι.

Όνομα	Εικόνα	Διάμετρος (χλμ)	Ημιάξονας τροχιάς (χλμ)	Περίοδος περιφοράς (ημέρες)	Κλίση (°)	Εκκεντρότητα	Ομάδα
Κορδήλια		40,2 ± 6	49.751	0,335034	0,08479°	0,00026	Εσωτερικός
Οφηλία		42,8 ± 8	53.764	0,376400	0,1036°	0,00992	Εσωτερικός
Μπιάνκα		51,4 ± 4	59.165	0,434579	0,193°	0,00092	Εσωτερικός
Χρυσηίδα		79,6 ± 4	61.766	0,463570	0,006°	0,00036	Εσωτερικός
Δεισδαιμόνα		64,0 ± 8	62.658	0,473650	0,11125°	0,00013	Εσωτερικός
Ιουλιέτα		93,6 ± 8	64.360	0,493065	0,065°	0,00066	Εσωτερικός
Πόρσια		135,2 ± 8	66.097	0,513196	0,059°	0,00005	Εσωτερικός
Ροζαλίντα		72 ± 12	69.927	0,558460	0,279°	0,00011	Εσωτερικός
Κιούπιντ		~18	74.800	0,618	0,1°	0,0013	Εσωτερικός
Μπελίντα		90 ± 16	75.255	0,623527	0,031°	0,00007	Εσωτερικός
Περδίτα		30 ± 6	76.420	0,638	0,0°	0,0012	Εσωτερικός
Πακ		162 ± 4	86.004	0,761833	0,3192°	0,00012	Εσωτερικός
Μαμπ		~25	97.734	0,923	0,1335°	0,0025	Εσωτερικός
Μιράντα		471,6 ± 1,4	129.390	1,413479	4,232°	0,0013	Κύρια ομάδα
Άριελ		1.157,8 ± 1,2	191.020	2,520379	0,260°	0,0012	Κύρια ομάδα
Ουμβριήλ		1.169,4 ± 5,6	266.300	4,144177	0,205°	0,?	Κύρια ομάδα
Τιτάνια		1.577,8 ± 3,6	435.910	8,705872	0,340°	0,0011	Κύρια ομάδα
Όμπερον		1.522,8 ± 5,2	583.520	13,463239	0,058°	0,0014	Κύρια ομάδα
Φρανσίσκο		~22	4.276.000	−266,56	147,459°	0,1459	Εξωτερικός
Κάλιμπαν		~72	7.231.000	−579,73	139,885°	0,1587	Εξωτερικός
Στεφάνο		~32	8.004.000	−677,37	141,873°	0,2292	Εξωτερικός
Τρινκούλο		~18	8.504.000	−749,24	166,252°	0,2200	Εξωτερικός
Σύκοραξ		~150	12.179.000	−1.288,28	152,456°	0,5224	Εξωτερικός
Μαργαρίτα		~20	14.345.000	1.687,01	51,455°	0,6608	Εξωτερικός
Πρόσπερο		~50	16.256.000	−1.978,29	146,017°	0,4448	Εξωτερικός
Σέτεβος		~48	17.418.000	−2.225,21	145,883°	0,5914	Εξωτερικός
Φερδινάνδος		~20	20.901.000	−2.805,51	167,346°	0,3682	Εξωτερικός

Οι δορυφόροι του Ποσειδώνα έχουν τοποθετηθεί με βάση την περίοδο περιφοράς. Ο Τρίτωνας, ο οποίος είναι ογκώδης και έχει σφαιρικό σχήμα, έχει σκιαθεί με μωβ χρώμα και είναι το όνομα του έντονο. Ενώ οι ακανόνιστοι δορυφόροι έχουν σκιαθεί με ανοιχτό γκρι όταν έχουν ορθή φορά και με σκούρο γκρι όταν έχουν ανάδρομη φορά.

Όνομα	Εικόνα	Διάμετρος (χλμ)	Ημιάξονας τροχιάς (χλμ)	Περίοδος περιφοράς (ημέρες)	Κλίση (°)	Εκκεντρότητα
Ναϊάδα		66 (96Χ60Χ52)	48.227	0,294	4,691	0,0003
Θάλασσα		82 (108Χ100Χ52)	50.075	0,311	0,135	0,0002
Δέσποινα		150 (180Χ148Χ128)	52.526	0,335	0,068	0,0002
Γαλάτεια		176 (204Χ184Χ144)	61.953	0,429	0,034	0,0001
Λάρισσα		194 (216Χ204Χ168)	73.548	0,555	0,205	0,0014
S/2004 N 1		< 20	105.000	0,936	~ 0	0,00
Πρωτέας		420 (436Χ416Χ402)	117.647	1,122	0,075	0,0005
‡♠Τρίτωνας		2.707	354.759	−5,877	156,865	0,0
Νηρηίδα		340 ± 50	5.513.800	360,13	7,090	0,7507
♠Αλιμήδη		62	16.611.000	−1.879,08	112,712	0,2646
Σαώ		44	22.228.000	2.912,72	53,483	0,1365
Λαομέδεια		42	23.567.000	3.171,33	37,874	0,3969
♠Ψαμάθη		38	48.096.000	−9.074,30	126,312	0,3809
♠Νησώ		60	49.285.000	−9.740,73	136,439	0,5714

Η Ζώνη του Κάιπερ βρίσκεται σε απόσταση 30-50 AU και αποτελείται από μικρά, παγωμένα σώματα. Τα σώματα της ζώνης που, λόγω έλξης από τους μεγάλους πλανήτες, μπαίνουν στο Ηλιακό σύστημα λέγονται Κένταυροι.

Ο Πλούτωνας, που βρίσκεται στις 39,5 AU, ήταν ο μικρότερος από τους πλανήτες (με διάμετρο μικρότερη από την Σελήνη) μέχρι τον αποχαρακτηρισμό του, και αυτός για τον οποίο έχουμε τα λιγότερα στοιχεία. Αποτελεί διπλό σύστημα με το δορυφόρο του Χάροντα (συνολικά ο Πλούτωνας έχει 5 δορυφόρους). Ο Πλούτωνας θεωρείται πλέον πλανήτης νάνος, μιας και στη Ζώνη του Κάιπερ έχουν ανακαλυφθεί σώματα του ίδιου ή και μεγαλύτερου μεγέθους από αυτόν και αφού το ελάχιστο όριο μεγέθους για πλήρη πλανήτη τέθηκε μεγαλύτερο από αυτόν.

Ο διασκορπισμένος δίσκος (scattered disc) είναι περιοχή του ηλιακού συστήματος όπου μεταποσειδώνια αντικείμενα διανύουν τροχιές με περιήλια γύρω στις 30-35 AU και αφήλια που ξεπερνούν τις 100 AU. Τα αντικείμενα διασκορπισμένου δίσκου συγκαταλέγονται στα μακρινότερα και πιο ψυχρά αντικείμενα του Ηλιακού συστήματος. Πιστεύεται ότι από εκεί προέρχονται οι κομήτες με βραχεία περίοδο εμφάνισης.

Οι κομήτες είναι ουράνια σώματα που σε αντίθεση με τους απλανείς αστέρες και τους πλανήτες παρουσιάζουν όψη νεφελώδη, ενώ η ύλη από την οποία συνίστανται επιμηκύνεται υπό μορφή μακριάς κόμης (= μακριά μαλλιά) όταν διέρχονται κοντά από τον Ήλιο. Κάθε κομήτης αποτελείται από τρία μέρη, τον πυρήνα, την κόμη και την ουρά. Οι τροχιές των κομητών είναι ελλειπτικές με εκκεντρότητα που τείνει προς τη μονάδα (1).

Τα Voyager 1 και 2 και οι θέσεις από όπου περνούν στην περιοχή του Ηλιοσφαιρικού κολεού

Ως Ηλιόσφαιρα ορίζεται μια τεράστια δομή, ελλειψοειδούς σχήματος, αποτελούμενη από σωματίδια του ηλιακού ανέμου, η οποία περιβάλει τον Ήλιο και τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Σε απόσταση, οποία ποικίλει από 80 με 100 AU έως 200 AU, βρίσκεται η περιοχή που ονομάζεται όριο κρουστικού κύματος (termination shock). Στο σημείο αυτό τα φορτισμένα σωματίδια του ηλιακού ανέμου επιβραδύνονται ύστερα από σύγκρουση με τα σωματίδια του διαστρικού μέσου καθώς και λόγω μαγνητικών πεδίων. Η περιοχή πέρα από το όριο αυτό ονομάζεται ηλιοσφαιρικός κολεός (heliosheath) και έχει σχήμα οβάλ.

Το εξωτερικό όριο της Ηλιόσφαιρας ονομάζεται Ηλιόπαυση. Ως Ηλιόπαυση ορίζεται η περιοχή όπου τα εξερχόμενα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και τα εισερχόμενα σωματίδια από τη μεσοαστρική περιοχή έχουν ισοδύναμη πίεση. Στη περιοχή της Ηλιόπαυσης, το 2009, ανακαλύφθηκε, σε απόσταση σχεδόν 16 δισ. χλμ. από τη Γη, ζώνη από σωματίδια υδρογόνου, τα οποία κάποτε ήταν φορτισμένα θετικά (δηλαδή ήταν σκέτα πρωτόνια). Τα σωματίδια αυτά σχηματίζουν στενή ζώνη, η οποία είναι δύο με τρεις φορές φωτεινότερη από οτιδήποτε άλλο στον ουρανό.

Η ανακάλυψη της ζώνης υδρογόνου έγινε από την αποστολή ΙΒΕΧ.

Μέχρι το 2012 υπήρχε η άποψη πως εξωτερικά της Ηλιόσφαιρας, στις 230 AU, δημιουργείτο ένα τοξοειδές Κύμα Κρούσης (αγγλ. Bow Shock), εξαιτίας της κίνησης του Ήλιου μέσα στον Γαλαξία. Παρόμοιες περιοχές παρατηρούνται συχνά σε πολλά αστέρια στο σύμπαν. Ωστόσο, με βάση νέα δεδομένα από την αποστολή ΙΒΕΧ το 2012, τα οποία μελετήθηκαν σε σύγκριση με δεδομένα από τις αποστολές Voyager 1 και 2, αποδείχθηκε πως το Ηλιακό σύστημα δεν δημιουργεί τέτοια περιοχή, πιθανόν λόγω της μικρότερης ταχύτητας (52.000 μίλια την ώρα, έναντι των 59.000 μιλίων την ώρα που πιστεύαμε ως τότε), με την οποία κινείται αυτή την στιγμή ο Ήλιος στο διαστρικό μέσο.

Τελικό σύνορο του Συστήματος είναι το υποθετικό Νέφος του Όορτ. Είναι παρόμοιο με τη Ζώνη του Κάιπερ όσον αφορά τα σώματα που το αποτελούν, βρίσκεται όμως πολύ πιο μακριά, στις 50.000-100.000 AU, και σχηματίζει σφαίρα που περικλείει το Ηλιακό σύστημα, ενώ η Ζώνη του Κάιπερ είναι περιορισμένη στην εκλειπτική. Από εκεί θεωρείται ότι προέρχονται οι κομήτες με μεγάλες περιόδους, όπως ο Κομήτης του Χάλεϋ.

Ουρανός	Χαρακτηριστικά τροχιάς
	Αφήλιο	3.004.419.704 km (20,08330526 AU)
	Περιήλιο	2.748.938.461 km (18,37551863 AU)
	Ημιάξονας τροχιάς	2.876.679.082 km (19,22941195 AU)
	Εκκεντρότητα	0,044405586
	Περίοδος περιφοράς	30.799,095 ημέρες (84,323326 χρόνια)
	Συνοδική περ. Περιφοράς	369,66 ημέρες
	Μέση τροχιακή ταχύτητα	6,81 km/s
	Κλίση τροχιάς	0,772556° ως προς την Εκλειπτική 6,48° ως προς τον Ηλιακό ισημερινό
	Μήκος του ανερχόμενου σημείου	73,989821°
	Όρισμα του περιηλίου	96,541318°
	Δορυφόροι	15

Ποσειδώνας	Χαρακτηριστικά τροχιάς
	Αφήλιο	4.553.946.490 km (30,44125206 AU)
	Περιήλιο	4.452.940.833 km (29,76607095 AU)
	Ημιάξονας τροχιάς	4.503.443.661 km (30,10366151 AU)
	Εκκεντρότητα	0,011214269
	Περίοδος περιφοράς	60.190 ημέρες (164,79 χρόνια)
	Συνοδική περ. Περιφοράς	367,49 ημέρες
	Μέση τροχιακή ταχύτητα	5,43 km/s
	Κλίση τροχιάς	1,767975° ως προς την Εκλειπτική 6,43° ως προς τον Ηλιακό ισημερινό
	Μήκος του ανερχόμενου σημείου	131,794310°
	Όρισμα του περιηλίου	265,646853°
	Δορυφόροι	14

Σημάδια
‡ Κύριως δορυφόρος	♠ Ακανόνιστοι δορυφόροι