49ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Β) Σχετικά με την πληρότητα του λόγου
Ζ) Τροχιές πλανητών και δορυφόρων ηλιακού συστήματος σελίδα 2
Β) Σχετικά με την πληρότητα του λόγου
Έλλειψη ή βραχυλογία: όταν μερικές φορές, χάρη συντομίας, παραλείπονται μια ή περισσότερες λέξεις από μια φράση, που μπορούν να εννοηθούν από τα συμφραζόμενα.
-Κι αν είν' η αγάπη μάγισσα / μάνα η λατρεία κοντά της. / Ο φόβος και το θάμασμα / τα δίδυμα παιδιά της.
-Τι νέα;
Το σχήμα της έλλειψης ή βραχυλογίας παρουσιάζεται και με τις μορφές:
1. Σχήμα από κοινού: όταν μια λέξη ή πρόταση που παραλείπεται εννοείται από τα προηγούμενα όπως ακριβώς συναντάται εκεί, χωρίς να μεταβληθεί.
-Ο Παύλος είναι ψηλός, ο Γιάννης δεν είναι (ενν. ψηλός).
-Ήθελα να διαβάσω, αλλά δεν πρόλαβα (ενν. να διαβάσω).
2. Σχήμα εξ αναλόγου: όταν μια λέξη ή πρόταση που παραλείπεται εννοείται από τα προηγούμενα, αλλά κάπως αλλαγμένη (σε πτώση, αριθμό κτλ.).
-Την επόμενη μέρα δεν τηλεφώνησα, όπως είχα σκοπό (ενν. να τηλεφωνήσω).
3. Σχήμα εξ αντιθέτου: το ίδιο συμβαίνει και στο σχήμα αυτό, αλλά εδώ δε λαμβάνεται η αναλογία, αλλά η αντίθεση.
-Στο έμπα μπήκε σαν αϊτός, στο ξέβγα σαν πετρίτης (ενν. βγήκε).
4. Ζεύγμα: όταν δύο ομοειδείς προσδιορισμοί (συνήθως αντικείμενα) αποδίδονται σε ένα ρήμα, ενώ λογικά ο ένας δεν του ταιριάζει αλλά ταιριάζει σε ένα άλλο ρήμα που εννοείται.
-Ακούει ντουφέκια και βροντούν, σπαθιά λαμποκοπάνε. (Ακούει ντουφέκια -βλέπει σπαθιά.)
-Τρώνε παχιά πρόβατα και κρασί εξαίσιο. (Τρώνε πρόβατα - πίνουν κρασί.)
5. Αποσιώπηση: όταν ο ομιλητής ή ο γράφων διακόπτει την ομαλή ροή του λόγου, αποφεύγοντας να πει κάτι για διάφορους λόγους, και στη θέση των φράσεων που παραλείπονται μπαίνουν αποσιωπητικά.
-Περνά από το δάσος το υγρό που τραγουδάει ο γκιόνης / και σαν εσέ πεντάμορφη...
-Αγάπη μου, θυμώνεις,…