49^ο ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ    -    ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ      -  ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ     -   ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ    -   ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ     -    ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ  ΑΛΛΑΓΗ    -   ΕΤΗΣΙΑ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ 2020    -   ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ   -   ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ   -  ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΑΓΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

  Η έννοια της ομαδοποίησης των μαθητών σε συγκεκριμένες τοποθεσίες για να μάθουν. υφίσταται από την εποχή των Κλασικών χρόνων της ελληνικής αρχαιότητας. Η Ακαδημία του Πλάτωνα και η Περιπατητική Σχολή αποτελούσαν οργανωμένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα κατ' αντίθεση της κατ' οίκον ιδιαίτερης διδασκαλίας την οποία επιτελούσαν οι παιδοτρίβες. Επίσης, οργανωμένα σχολεία βρίσκονται στην αρχαία Ινδία (γκουρουκούλ) και στην αρχαία Κίνα. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία είχε, από το 425 μ.Χ., εκπαιδευτικό σύστημα που ξεκινούσε από τη στοιχειώδη εκπαίδευση η οποία ήταν προαπαιτούμενο για τους στρατιωτικούς.

Περιπατητική Σχολή –Λύκειο Αριστοτέλη

  Ο Ισλαμικός πολιτισμός ανέπτυξε εκπαιδευτικό σύστημα με τη μοντέρνα έννοια του όρου.

Επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι πόλεις Προύσα και Αδριανούπολη έγιναν τα κύρια κέντρα μάθησης. Το οθωμανικό σύστημα του Κουλιγιέ, ένα σύνθετο κτήριο που περιελάμβανε τζαμί, νοσοκομείο, μεντρεσέ, δημόσιες κουζίνες και εστιατόρια, έκανε την μάθηση προσιτή σε ευρύτερο κοινό μέσω δωρεάν γευμάτων, ιατρικής περίθαλψης και μερικές φορές δωρεάν διαμονής.

Στην Ευρώπη του Μεσαίωνα και στην πρώιμη Μοντέρνα εποχή, ο κύριος στόχος των σχολείων (κατ' αντίθεση προς τα Πανεπιστήμια) ήταν η διδασκαλία των Λατινικών. Αυτό οδήγησε στον όρο grammar school και στον αντίστοιχο Ελληνικό όρο γραμματοδιδασκαλείο που χαρακτηρίζει το σημερινό Δημοτικό σχολείο.

   Με την άφιξή του στην Ελλάδα το 1828, ο Ιωάννης Καποδίστριας ιδρύει ορφανοτροφεία στην Αίγινα και τον Πόρο, όπου τα ορφανά ελάμβαναν γενική μόρφωση και επαγγελματική εκπαίδευση και όπου παράλληλα λειτουργούσαν διδασκαλεία για τη μόρφωση των δασκάλων. Ιδρύεται γεωργική σχολή στην Τίρυνθα, ιερατική σχολή στον Πόρο και στρατιωτικό σχολείο στο Ναύπλιο.    Με τον Όθωνα, το 1833, εκδόθηκε διάταγμα που καθόριζε τις αρμοδιότητες της "επί των Εκκλησιαστικών γραμματείας" που ήταν το πρώτο υπουργείο παιδείας. Οι Βαυαροί διαίρεσαν την όλη εκπαίδευση σε τρεις κύκλους, τη στοιχειώδη εκπαίδευση, τη μέση και την ανώτερη. Τη στοιχειώδη εκπαίδευση ονόμασαν Δημοτική, διότι η διοίκηση και η εποπτεία ανατέθηκαν στους Δήμους, σύμφωνα με τον νόμο της 6ης Φεβρουαρίου 1834 που ήταν πιστό αντίγραφο του γαλλικού νόμου του 1833, και η διάρκεια φοίτησης προβλεπόταν να είναι επταετής. Βάσει αυτού του νόμου, ιδρύθηκε Διδασκαλείο στο Ναύπλιο το 1835, όπου εισήχθη η αλληλοδιδακτική μέθοδος.

  Το 1871 ιδρύεται στην Αθήνα ο “Σύλλογος προς διάδοση των Ελληνικών Γραμμάτων” μέλη του οποίου το 1874 ιδρύουν το εξατάξιο “Πρότυπο δημοτικό σχολείο” στην Αθήνα και το τετρατάξιο “Παιδαγωγείο” στη Θεσσαλονίκη. Έτσι σ' αυτήν την περίοδο ο εκπαιδευτικός κύκλος αποτελείται από το δημοτικό σχολείο με τετραετή φοίτηση, ακολουθεί το Ελληνικό σχολείο με τριετή φοίτηση και τέλος το Γυμνάσιο με τετραετή φοίτηση.

Δημοτική Σχολή 1875 – Σήμερα 74ο Δημοτικό Σχολείο

  Το 1895, ο νόμος “Περί στοιχειώδους ή δημοτικής εκπαίδευσης” διαιρεί τα σχολεία σε κοινά, με έναν δάσκαλο όταν έχουν μέχρι 80 μαθητές, και πλήρη με δύο δασκάλους όταν έχουν μέχρι 140 μαθητές. Όταν οι μαθητές είναι μέχρι 200 το σχολείο είναι τριθέσιο και για περισσότερους από 200 τετραθέσιο. Όπου δεν ήταν δυνατόν να ιδρυθούν κοινά (μονοθέσια) σχολεία προβλεπόταν η ίδρυση γραμματοδιδασκαλείων. Επίσης ιδρύονται εξατάξια σχολεία οι απόφοιτοι των οποίων μπορούν να εγγραφούν στην τρίτη τάξη των “Ελληνικών” σχολείων.

  Το 1921, τα “κοινά” σχολεία αφομοιώνονται με τα “εξατάξια”, Το 1929 επί Βενιζέλου καθορίζεται εξαετής η διάρκεια της δημοτικής εκπαίδευσης και το όριο για την ίδρυση μονοθέσιου δημοτικού σχολείου κατεβαίνει στους 15 μαθητές, με στόχο την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, διότι σύμφωνα με την απογραφή του 1828 υπήρχαν 3500 συνοικισμοί με λιγότερα από 15 παιδιά σχολικής ηλικίας και έτσι, κάθε χρόνο, πάνω από 25.000 παιδιά δεν γραφόντουσαν σε κανένα σχολείο.

   Με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του 1929 από τον Αλ. Δελμούζο, επί κυβερνήσεως Βενιζέλου, διαμορφώνονται δύο εξαετείς κύκλοι σπουδών. Στις μικρές κωμοπόλεις ιδρύονται διτάξια ημιγυμνάσια και κατώτερα επαγγελματικά σχολεία (γεωργικά, εμπορικά, βιομηχανικά, οικοκυρικά).

  Μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, η εκπαίδευση στην Ελλάδα ήταν κυρίως ανδρικό προνόμιο, αφού τα ποσοστά αλφαβητισμού ήταν διπλάσια στους άνδρες απ’ ό,τι στις γυναίκες, υποδηλώνοντας και την έμφυτη διάκριση  εις βάρος των γυναικών στη μεσογειακή πρωτεύουσα. Ωστόσο τα χαμηλά ποσοστά αλφαβητισμού της περιόδου 1907-1928 υποκρύπτουν και ένα μεγάλο ποσοστό λειτουργικού αναλφαβητισμού. Στην Ελλάδα του 1920, μόνο 1 στους 2 έγγαμους άνδρες ήταν εγγράμματος (σε σύνολο 856.864, ήταν εγγράμματοι οι 473.702, δηλαδή το 55%), ενώ στις έγγαμες γυναίκες μόλις 1 στις 5 (οι 178.833 από τις συνολικά 909.929 έγγαμες Ελληνίδες, δηλαδή 19,65%) δήλωσαν εγγράμματες.  Στην πρωτεύουσα οι μεγάλες αυτές διαφορές ανάμεσα στα δυο φύλα αμβλύνονταν αισθητά, και τα ποσοστά των εγγράμματων γυναικών ήταν διπλάσια απ’ ό,τι στο σύνολο της χώρας, τουλάχιστον μέχρι το 1928.   Τέλος, ακόμα το 1961, τόσο το 37% των εγγράμματων ανδρών όσο και το 56,5% των εγγράμματων γυναικών της χώρας δεν είχαν τελειώσει το δημοτικό σχολείο. Άρα, τα πολύ υψηλά ποσοστά αλφαβητισμού των ανδρών που τείνουν να πλησιάσουν αυτά των αναπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών μεταπολεμικά αλλά και τα μικρά ποσοστά αλφαβητισμού των γυναικών που φανερώνουν την καθυστέρηση της χώρας, μάλλον υποκρύπτουν και ένα μεγάλο ποσοστό λειτουργικού αναλφαβητισμού. Στην πρωτεύουσα όμως το 1961 η διαφοροποίηση ήταν τεράστια: μόνο το 22% του πληθυσμού άνω των 10 ετών δεν είχε τελειώσει το δημοτικό σχολείο, και η διαφορά ανάμεσα στα δυο φύλα είναι εντυπωσιακή αφού δυο στους τρεις ήταν γυναίκες. Συνολικά μόνο το 6,8% ήταν αγράμματοι, από τους οποίους η συντριπτική πλειονότητα ήταν και πάλι γυναίκες, και μάλιστα άνω των 45 ετών. Είναι προφανές ότι στην πρωτεύουσα το δικαίωμα στη μόρφωση αφορούσε πια εξίσου τα δυο φύλα και αυτό τεκμαίρεται από τη μεγαλύτερη παρουσία των γυναικών στο γυμνάσιο αλλά και τη δυναμική τους παρουσία στην ανώτατη εκπαίδευση

24Δημοτικό Σχολείο

  Το 1930 ιδρύεται το Ανώτατον εκπαιδευτικό συμβούλιο και στις 4 Ιουνίου 1930 ο Γ. Παπανδρέου, ως υπουργός παιδείας της κυβέρνησης Βενιζέλου, κλείνει δάνειο της Ελληνικής κυβέρνησης με σουηδική εταιρία για τις ανάγκες της παιδείας. Με το δάνειο αυτό, μέσα σε δύο χρόνια, 1930 έως 1932, ανεγέρθηκαν 145 κτήρια και αποπερατώθηκαν άλλα 1375.

  Η κυβέρνηση Μεταξά το 1937 τροποποιεί τους τύπους σχολείων της μεταρρύθμισης του Δελμούζου εισάγοντας το οκτατάξιο γυμνάσιο-λύκειο στο οποίο γράφονται οι μαθητές του Δημοτικού μετά την τετάρτη τάξη. Όσοι όμως δε θέλουν να συνεχίσουν στη μέση εκπαίδευση υποχρεώνονται να συνεχίσουν για άλλα δύο χρόνια στο δημοτικό ώστε να ολοκληρώσουν εξαετή υποχρεωτική στοιχειώδη εκπαίδευση. Τα έξι πρώτα χρόνια απετέλεσαν το εξατάξιο Γυμνάσιο και ακολουθεί το διτάξιο Λύκειο. Το 1944, με τον κατοχικό νόμο 1468 της 27-2-1944 επανέρχεται το εξατάξιο γυμνάσιο. Με την απελευθέρωση για τις χρονιές 1945 έως 1950, γράφονται στο Γυμνάσιο 138.000, 143.000, 165.000, 174.000 και 183.000 μαθητές αντίστοιχα

  Αργότερα, το Λύκειο διαχωρίστηκε σε τριτάξιο ενιαίο λύκειο (ΓΕΛ) για όσους μαθητές είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν κανονικά την εκπαίδευσή τους και το τριτάξιο τεχνικό λύκειο (ΕΠΑΛ) για όσους δεν είχαν δυνατότητες να αντεπεξέλθουν στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μαθαίνοντας μέσω αυτού κάποια ειδίκευση. Σήμερα το Επαγγελματικό Λύκειο (ΕΠΑ.Λ.) προσφέρει εκτός από απολυτήριο, το οποίο είναι ισότιμο με του Γενικού Λυκείου, και Πτυχίο εξειδίκευσης βαθμού 3.

  Έτσι μέσα από την ιστορική εξέλιξη της περιοχής και την διαμόρφωση της παιδείας στην νεότερη Ελλάδα οι μαθητές της περιοχής του Αγίου Ελευθερίου για να φοιτήσουν έπρεπε να μεταφερθούν στο κέντρο της Αθήνας. Βέβαια για τις πλουσιότερες οικογένειες υπήρχε στην περιοχή η Λεόντειος Σχολή  . Η Λεόντειος Σχολή είναι ελληνογαλλικό σχολείο το οποίο λειτουργεί από το 1838 στην Αθήνα. Η Λεόντειος Σχολή διοικείται από την καθολική Μοναστική Κοινότητα των Μαριανών Αδελφών (Frères Maristes), μια κοινότητα αφιερωμένη στην εκπαίδευση των νέων. Ιδρύθηκε το 1838 από τον καθολικό ιερέα Κωνσταντίνο Σαργολόγο. Αρχικά είχε το όνομα του πολιούχου της Αθήνας Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, το 1889 όμως μετονομάστηκε σε "Λεόντειο Λύκειο" προς τιμή του Πάπα Λεόντος ΙΓ' που είχε βοηθήσει οικονομικά το σχολείο. Το 1988 το Λεόντειο Λύκειο τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με Αργυρό Μετάλλιο και Τιμητικό Δίπλωμα για την παιδαγωγική του προσφορά. Σήμερα το σχολείο διοικείται από μια κοινότητα επτά Μαριανών Αδελφών, ενώ στα σχολεία που έχει υπό την ευθύνη του φοιτούν περίπου 3.500 μαθητές.

Λεόντειο Γυμνάσιο – Λύκειο

  Το 1926 θεμελιώθηκε στο κτήμα Νομικού ένα μεγάλο σχολικό συγκρότημα σε σχέδια του αρχιτέκτονα Γεωργίου Πάντζαρη, ενός από τους πρώτους αποφοίτους του ΕΜΠ, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1931. Η κυβέρνηση Βενιζέλου (1928-1932) είχε καταφέρει να συνάψει σύμβαση με Σουηδική Εταιρία «περί χορηγήσεως δανείου προς ανέγερση σχολικών κτιρίων του κράτους» (Μπουζάκης, 1997: 211-215). Έτσι, κτίστηκαν 330 σχολεία στα αστικά κέντρα της χώρας με βάση τις αρχές της μοντέρνας αρχιτεκτονικής και σύμφωνα με τις νέες τάσεις της παιδαγωγικής. Έμειναν στην ιστορία ως «σχολεία Παπανδρέου» ή «σχολεία του ʼ30».Ένα από αυτά ήταν το Η΄ Γυμνάσιο Αθηνών όπου και οι μαθητές του Γυμνασίου της περιοχής Αγίου Ελευθερίου πήγαιναν σε αυτό.

Η΄ Γυμνάσιο Αθηνών

  Συγχρόνως ιδρύθηκαν δημοτικά όπως το 24^ο  Δημοτικό Αθηνών, πριν το 1930, στην οδό Σαρανταπόρου,  το 39^ο  Δημοτικό Αθηνών στην οδό Αχαρνών, το 44 Δημοτικό στην οδό Πανταζίδου στις Τρείς Γέφυρες, όπου οι μαθητές της περιοχής ανάλογα που διέμεναν διαμοιράζονταν.  Στη δεκαετία του 1950 το 24ο είχε τη φήμη πρότυπου σχολείου  και στεγαζόταν τότε στο κτίριο   και το 39^ο Δημοτικό, το κτίριο του οποίου είχε καεί στα Δεκεμβριανά.

  Το 1979 το 39^ο  Δημοτικό σχολείο απέκτησε το δικό του κτήριο στην οδό Τσούντα και Αχαρνών, έτσι οι μαθητές της Α΄ βαθμιας εκπαίδευσης του Αγίου Ελευθερίου στεγάστηκαν εκεί.

    Τον Ιούνιο του έτους 1962 ιδρύθηκε και άρχισε να λειτουργεί το ΙΗ’ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών στο οικοδομικό τετράγωνο που περικλείεται, μεταξύ άλλων, από τις οδούς Δαίρπφελδ και Τσίλλερ.

  Αρχικά λειτούργησε σαν εξατάξιο σχολείο και στεγάστηκε σε μια παλιά βίλα, γύρω από την  οποία είχαν οικοδομηθεί στρατιωτικές παράγκες, οι οποίες μετατράπηκαν σε αίθουσες διδασκαλίας. Το 1976 το σχολείο χωρίστηκε σε δύο νέα σχολεία. Οι τρεις πρώτες τάξεις αποτέλεσαν το 18ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΘΗΝΩΝ και οι υπόλοιπες τρεις τάξεις το 18ο ΛΥΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ.

Αργότερα, λόγω της κακής κατάστασης αυτού του κτιρίου, το σχολείο στεγάστηκε προσωρινά σε άλλα κοντινά κτίρια. Σε αυτό πήγαιναν οι έφηβοι άρρενες της περιοχής.

   Οι μαθήτριες πήγαιναν στο Η΄ Γυμνάσιο θηλέων  Αθηνών και αργότερα από το 1970 στο 16ο  Γυμνάσιο  θηλέων Αθηνών ( Π. Δημητρακοπούλου & Θεοτόκη) στο κτίριο της Σχολής Μιχαήλ το οποίο από το 1977 στεγάστηκε  στο Σχολικό Συγκρότημα της Γκράβας  στα σύνορα του Δήμου Αθηναίων με τον Δήμο Γαλατσίου.

  Το 1979  για το 18ο Αρένων Αθηνών κτίστηκε το νέο κτίριο, με τη σημερινή του μορφή, και τα δύο σχολεία άρχισαν να λειτουργούν συστεγαζόμενα σε αυτό το κτίριο μέχρι σήμερα.

39^ο  Δημοτικό σχολείο Αθηνών – 141^ο Δημοτικό σχολείο Αθηνών

18^ο Γυμνάσιο Αθηνών – 18^ο Λύκειο Αθηνών

  Την εποχή εκείνη και τα δύο σχολεία είχαν πάρα πολλά παιδιά, σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, με αποτέλεσμα τα μαθήματα να γίνονται σε δύο κύκλους (πρωινό και απογευματινό) προκειμένου να καλυφθούν οι στεγαστικές ανάγκες τους. Ο αριθμός των παιδιών του σχολείου κάθε χρόνο μεγάλωνε με αποτέλεσμα να μην επαρκεί το κτίριο. Έτσι το 1978 ιδρύθηκε το 49^ο  Γυμνάσιο Αθηνών όπου στεγάσθηκε στα κτίρια “ Ήφαιστος” Ρως 3 και Τσίλλερ. Το 1983 ιδρύθηκε το 49 Λύκειο Αθηνών που στεγάστηκε και αυτό στα κτίρια “ Ήφαιστος”. Μέχρι το 1980 στα σχολεία αυτά φοιτούσαν μόνον αγόρια. Από το σχολικό έτος 1980-81 και μετά αγόρια και κορίτσια άρχισαν να φοιτούν μαζί στα σχολεία και τα σχολεία λειτουργούσαν πρωί -  απόγευμα. Πλέον οι μαθητές της περιοχής  του Αγίου Ελευθερίου πήγαιναν σε αυτά τα σχολεία.  Στα μέσα της δεκαετίας του 80 τα σχολεία μετακόμισαν στην οδό Τσούντα στο κτίριο του 49^ου  Γυμνασίου Αθηνών.  Το 1996 το 49^ο  Λύκειο απέκτησε το δικό του κτίριο στην οδό Κοκκινάκη και Αχαρνών.

  Στις ίδιες περίπου χρονολογίες με το 49^ο  Γυμνάσιο και Λύκειο και γα τους ίδιους λόγους ιδρύθηκαν στην γειτονιά των Τριών Γεφυρών το 65^ο  Γυμνάσιο Αθηνών  στη Μηλιαράκη και αργότερα το 65^ο  Λύκειο Αθηνών στην οδό Νιρβάνα.

  Στα Πατήσια υπήρχαν και τεχνικές-επαγγελματικές σχολές μεταξύ των οποίων ο Εκπαιδευτικός Σύνδεσμος Αθηνών «Ο Ήφαιστος» που ιδρύθηκε από τον Σωκράτη Λαδόπουλο το 1935 και στεγάστηκε σε κτίριο στην οδό Ρως 1 και Τσίλλερ στο τέρμα Πατησίων. Το 1998 στεγάστηκε το 4ο ΤΕΕ Αθηνών και από το 2007 μετονομάστηκε 4ο ΕΠΑΛ Αθηνών μέχρι σήμερα.

   Στην περιοχή λειτούργησαν και λειτουργούν ιδιωτικά σχολεία. Εκτός από την Λεόντειο, από το 1955 λειτουργούν τα Εκπαιδευτήρια Πανταζοπούλου-Μαυρομμάτη  στην Κουρτίδου με Δημοτικό - Νηπιαγωγείο.

   Σήμερα εκτός των παραπάνω σχολείων στην περιοχή του Αγίου Ελευθερίου υπάρχουν το 141 Δημοτικό σχολείο και το 97 Νηπιαγωγείο Αθηνών οδός Τσούντα και Αχαρνών . Επίσης το 36 Νηπιαγωγείο οδός Λεωφ Ιωνίας  και το 74 Νηπιαγωγείο στην οδό Σαρανταπόρου. Το 44^ο  Δημοτικό σχολείο και το 152^ο  Δημοτικό σχολείο Μηλιαράκη 57-59 και το 110 ολοήμερο Νηπιαγωγείο Μηλιαράκη 69 στη γειτονιά Τρεις Γέφυρες του συνοικισμού Αγίου Ελευθερίου.

44^ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών – 152 Δημοτικό Σχολείο Αθηνών

49 Γενικό Λύκειο Αθηνών

 Το σχολείο κατασκευάστηκε το 1996 και αποτελείται από  ισόγειο και δύο ορόφους. Στο ισόγειο υπάρχει το γραφείο του Διευθυντή, το γραφείο του Υποδιευθυντή, το γραφείο των Καθηγητών, το γραφείο μετεωρολογικού σταθμού, το γραφείο της Γραμματείας,  Αίθουσα Πολλαπλών Επιλογών, το Εργαστήριο Φυσικής,  το κυλικείο και τουαλέτες του προσωπικού και μαθητών. Επίσης εξωτερικά υπάρχει προαύλιος χώρος με γήπεδο μπάσκετ με κερκίδες και γήπεδο βόλεϊ. Επίσης στην αυλή υπάρχουν δένδρα γύρω από το προαύλιο καθώς και στην πρόσοψη του σχολείου. Στο πρώτο όροφο υπάρχουν αίθουσες Μαθητών και το  Εργαστήριο Χημείας. Στο δεύτερο όροφο υπάρχουν αίθουσες Μαθητών,  το  Εργαστήριο Πληροφορικής και μικρή αίθουσα Βιβλιοθήκης. Στην ταράτσα του σχολείου υπάρχει κατασκευή πράσινου δώματος από τον Δήμο Αθηναίων και ο εξωτερικός εξοπλισμός του Μετεωρολογικού σταθμού Πατήσια που τον συντηρεί το Αστεροσκοπείο Αθηνών.

   Λειτουργούν τρία τμήματα στην Α΄ Λυκείου, τρία τμήματα στην Β΄ Λυκείου, τρία τμήματα στην Γ΄ Λυκείου και υπάρχουν όλα τα τμήματα προσανατολισμού που ορίζει ο νόμος. Το σχολείο λειτουργεί πάντα πρωί 08:15 – 14:05 

Οι Διευθυντές που πέρασαν από το σχολείο ήταν :

ΜΠΟΥΤΟΥ. Κ.ΕΥΡΥΔΙΚΗ Φιλόλογος 1983 - 1986

ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Φιλόλογος 4/1986 - 9/1986

ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ Μαθηματικός 1986 - 1987

ΣΑΒΒΑΪΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Φιλόλογος 5/1987 - 10/1987

ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ Φιλόλογος 1987 - 1988

ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΑΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ Χημικός 1988 - 2002

ΚΟΝΔΥΛΗ ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ Μαθηματικός 2002 – 2011

ΠΑΠΟΥΛΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Μαθηματικός 2011 – 2013

ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ  Φιλόλογος 2013 – 2017

ΤΣΟΥΚΑΛΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Αγγλικής Φιλολογίας 2017 - 2021

 Το σχολείο είχε πολλές επιτυχίες μαθητών στην Ανώτατη εκπαίδευση, αλλά και μαθητές που μεγαλούργησαν σε όλα τα επαγγέλματα.

   Από τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του  σχολείου, οι μαθητές ενασχολήθηκαν πέραν των μαθημάτων τους και με άλλες δημιουργίες. Υπήρχε πολιτιστικό πρόγραμμα με μουσική, θεατρικό τμήμα, περιβαλλοντικό τμήμα. Επίσης έγιναν εκθέσεις βιβλίων και σε αθλητικές εκδηλώσεις που έλαβε μέρος το σχολείο πήρε αρκετά βραβεία. Οι μαθητές έλαβαν μέρος σε διαγωνισμούς Αστρονομίας και βραβεύτηκαν καθώς και σε Λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, όπου πρώτευσαν. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν μόνιμα προγράμματα Πολιτιστικά και Περιβαλλοντικά. Από το 2010 το σχολείο  έχει ηλεκτρονικό περιοδικό και ιστοσελίδα και έχει έρθει σε Αδελφοποίηση με σχολεία της Ευρώπης από το 2017.

Μετεωρολογικός σταθμός

Βιβλιοθήκη

Προαύλιο

Πράσινο Δώμα